[068]Tenchijin – ความรักและความยุติธรรม

image credit: http://asianwiki.com/Tenchijin

Tenchijin

ปีที่ฉาย: 2009
ความยาว: 47 ตอน
แนว: Taiga Drama(ละครย้อนยุค)
เอนทรี่ติ่งล้วนๆ ไม่มีอะไรผสมเจือปนเลยค่ะ(..)

ต้องเกริ่นว่าเป็นพวกที่ติดต่อซีรี่ส์ได้แบบขี้เกียจดูมาก Tenchijin ก็เป็นเรื่องแรกที่เราพยายามดูจนจบ(ด้วยความยากระดับนี้) ใช้เวลาหลายปีเหลือเกิน ดูครั้งแรกก็ตอนที่ยังเรียนอยู่ด้วยซ้ำไปอีกค่ะ (ตอนที่ยังเหม่อ Sengoku Basara ใหม่ๆ) เอาจริงๆ ดูเพราะดาเตะมาซามุเนะ ช่วงนี้กริ๊ดกร๊าดท่านมาซามุเนะเอามากๆ ประจวบเหมาะกับการที่เรื่องนี้ฉายพอดีเลยดู พบว่าไม่รู้เรื่องค่ะ เลยเลิกดู (อ้าวอีนี่)  หลังจากนั้นก็เริ่มติด Sengoku Musou แทน ด้วยความที่อยากเสพรายละเอียดให้ลึกมากขึ้นนอกจากอ่านข้อมูลในเน็ตกับหาหนังสือที่กระท่อนกระแท่นในการอ่านเหลือเกิน เลยหยิบเรื่องนี้มาดูอีกทีในปีนี้ค่ะ สารภาพบาปว่าดูตอนแรกไปอย่างง่วง ด้วยความยาวระดับ 1 ชั่วโมง แถมยังเป็นเรื่องราวของของไดเมียวที่เราเฉยๆ ด้วยอีก โอ้ยๆ ฉันจะดูจบมั้ยเนี่ย แต่ไปๆ มาๆ พบว่าสนุกมากจนต้องกดตอนต่อตอน ทั้งๆ ที่ประวัติศาสตร์ก็เป็นคนเฉลยเรื่องทั้่งหมดแล้วแท้ๆ!

Tenchijin เป็นเรื่องราวของนาโอเอะ คาเนซึงุ ค่ะ เขาเป็นซามูไรคนสนิทของอุเอสึกิคาเคคัตสึ (ลูกของอุเอสึกิเคนชิน หรืออีกนามคือ บิชามอนเทน/เทพแห่งสงคราม คู่ปรับของทาเคะดะชินเง็นที่ยิ่งใหญ่) เรื่องเล่าตั้งแต่คาเนซึงุยังเป็นเด็กเลยค่ะ เด็กแบบเด็ก 5 ขวบตัวเล็กๆ ตอนเด็กได้ชื่อว่าโยโรคุค่ะ ด้วยอะไรไม่รู้ดลใจให้ อายะโกเซ็น(แม่คาเคคัตสึ) ให้โยโรคุไปเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของเคอิจิ (ชื่อคาเคคัตสึตอนเด็ก)  ก็เป็นเรื่องราวน่ารักๆ ของเด็กๆ ไปค่ะ ดูแล้วอิ่มเอม รู้สึกหมี(…) พอพ้นช่วงเด็กก็เป็นช่วงวัยรุ่นที่เริ่มมีความรัก(?) แต่ไม่ใช่ของคาเนซึงุหรอก เป็นของคาเคคัตสึ ช่วงนี้เป็นอะไรทรอม่ามากเลย เพราะเป็นการบอกเล่าเรื่องราวช่วงที่เคนชินได้เสียชีวิตลง โดยไม่ได้บอกให้ใครสืบทอด ทำให้เกิดสงครามระหว่างพี่น้องขึ้นมา ดูแล้วอึดอึดมากเลยค่ะช่วงนั้น เพราะนอกจากศึกภายในก็เป็นศึกภายนอกเช่นที่โอดะโนบุนากะบุกเข้ามาประชิด อีก โอ้ยๆ กดดันมาก… เรื่องเล่าไปจนถึงช่วงสงครามเซงิกาฮาระ ประจวบถึงยุคโทคุกาวะ และช่วงชีวิตสุดท้ายของคาเนซึงุค่ะ

เอาจริงๆ ถ้าใครที่ชอบประวัติศาสตร์ช่วงเซนโกคุแล้วล่ะก็ แนะนำเรื่องนี้ค่ะ ค่อนข้างบอกเล่าได้สนุกเลยทีเดียว และแน่นอนทำให้เราหมั่นไส้โทคุกาวะอิเอยาสึเอามากๆ ระดับไม่เผาผีเลยค่ะ ยิ่งช่วงดูตอนที่เราติดเกมปราสาทนี่เราอย่างเศร้าตอนปราสาทโดนเผาเลยค่ะ ;__;)! ส่วนตัวชอบมากๆ ถ้าคิดว่ามีโอกาสแล้วละก็คงได้ดูอีก

สิ่งที่อยากชมคือจะบอกว่านักแสดงเรื่องนี้แสดงได้น่ารักทุกตัวละครทุกบทบาทจริงๆ อย่างคุณซาโตชิซึมาบุกิที่รับเป็นบทคาเนซึงุทำหน้าตลกได้ตลกจริงๆ นะคะ คือแบบนี่แหละคาเนซึงุตามประวัติศาสตร์คือเป็นพวกสดใสตลอดเวลา แต่ถึงบทที่โศกเศร้าก็เศร้าจริงๆ นะคะ แต่คนที่ทำให้เราตกหลุมสุดในเรื่องคงเป็น คาซึกิคิตามุระ ที่แสดงเป็นอุเอสึกิคาเคคัตสึค่ะ! เนื่องด้วยในประวัติศาสตร์ คาเคคัตสึเป็นไดเมียวที่ทำหน้าเครียด อ่านสีหน้ายาก พูดน้อยเอามากๆ ในเรื่องนี้ทำให้คาเคคัตสึออกแนวเป็นคนขี้เขินและเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นแบบไม่แสดงออก ซีนที่ทำให้เราตกหลุมคงเป็นตอนที่พูดกับคาเนซึงุว่าไม่อยากเสียคาเนซึงุไปจริงๆ กับอีกซีนคือตอนที่บอกว่าจะเป็นโล่ปกป้องคาเนซึงุ ไม่ไหวแล้วค่ะ ช่างเป็นตัวละครที่น่ารักเลยเกิน คุณคิตามุระก็แสดงออกมาได้สมบทบาทความน่ารักจริงๆ แต่ทว่าคนที่เราแคปภาพบ่อยสุดกลับเป็นคุณริวเฮย์มาซึดะค่ะ รับบทเป็นดาเตะมาซามุเนะ อ่า…ค่ะเราเริ่มดูเรื่องนี้เพราะมาซามุเนะก็จบที่มาซามุเนะจริงๆ ขอไม่พูดละกัน เพราะถ้าพูดมันต้องยาวแน่ๆ เอาเป็นช่างเป็นมาซามุเนะที่น่ารัก กวนประสาท เล่นหูเล่นตาที่สุดน่ารักมากๆ คนนึงเลยค่ะ ( U _ U )
ก่อนจบกขอแปะภาพมาซามุเนะซามะอีกรอบนะคะ โฮฮ เลิฟลี่

กริ้ดดดด คือทำไมต้องแต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วยค่ะ โฮฮ น่ารักมากกกกก

ขอจบความติ่งเถอะ ( O<–< )